Notes on Durational Performance

Durational performance is a form through which TIME is manifested in its original (natural) purity and brought to the forefront as pivotal to the experience. The performance is designed so that time, as the primary theme of the piece, physically affects and mentally transforms the performer, the audience, and the space.

Durational performance challenges audiencesʼ habitual patterns of full consumption of cultural products. The length of a durational performance exceeds the average standard length of most performing arts and film events: approximately 2 hours. Therefore, there is a transgression of consumerism (our passive but entitled, short attention spanned, consumer identity), in terms of: the workʼs length (duration), speed (slowness), silence, observation (perception), introspection, immateriality, and lack of entertainment.

And then, there is the reclamation of time... Western urban daily life is organized in blocks of intense work, relaxing leisure, and hurried neutral space in-between. A durational performance is like a sugar cube dissolving in water; like ice melting on a summer day; like watching a flower wilt; like following the life of a butterfly. It makes time visible, challenging our hurry. It extricates time from the human construct. It presents time from the point of view of nature.

Durational performance can be considered a cultural pause from the nine-to-five urban routine; a break for reflection on existence.

Paraphrased and expanded by E. Pujol from Challenging Smooth Consumption: Durational Performance as Cultural Misfit, a panel chaired by Kim Skjoldager-Nielsen, University of Copenhagen, 2009



© photo Zygmunt Piotrowski

Berlińskie miejsca: Themroc and Bar 3. + Schlessisch Blau, a type of brasserie

Alicja Kwade and Gregor Hildebrandt
Artists, Apartment, Berlin-Mitte

Własność intelektualna i jad

Nie mogę nie skomentować tego.
W obliczu toczących się dyskusji wokół wlasności intelektualnej..... Powoływaniu się na Kozyrę powołującą się na Eduarda Maneta, a ten na Wenus z Urbino Tycjana. Całej tej beznadziejnej sytuacji Starych Praw dla Nowego Świata.

Ta sytuacja tu jest niewinna, gdyż jedna o drugiej nie wiedziala nic.

Studentka przyszła z gotowym projektem instalacją obiektem: ściana lilii z systemem nawadniającym, miały być metalowe rynienki, w końcu zostały woreczki z wodą. W domyśle lilie kwiaty Maryjne. Temat Higiena.

Wspomniałam już wtedy na początku, że w Poznaniu pojawił się performance z użyciem tych kwiatów, że dziewczyna odcinała kwiaty od ściany nożycami.
Ale że to tylko ten sam materiał, wspomniałam bardziej technicznie, że musi się liczyć z bardzo intensywnym zapachem, że dużo kosztują kwiaty w takiej ilości, że musi opracować dobrą infrastrukturę dla tego projektu.

Po zamieszczeniu dokumentacji na FB pracowni, napisała tamta artystka z pytaniem, czy to tania prowokacja.

Ten tekst below tyczy się oczywiście mnie, ja to ten ktoś, że ja wywożę pomysły z Poznania.

Gdybyśmy rozmawiały miały normalny kontakt, wystarczyłoby zadzwonić i powyższe wyjaśnić. Ale moja koleżanka od dłuższego czasu nie odpowiada na moje listy i nie odbiera telefonu, kontakt zerwany - ja do dziś nie wiem co się stało.
Także wchodzi  w całą sytuację jeszcze wątek osobisty, nie wiem co jest czym.

Sam znajdź różnice.

1. autorka M. J., instalacja/obiekt, Warszawa 2012

2. autorka E.M. performance, Poznań 2010

Marina Abramovic

Afganistan Kuby

tu

A consummate storyteller.

Tracey Emin
My Bed
1998
Mattress, linens, pillows, objects
79 x 211 x 234 cm

Womack & Womack

Carolyn Murphy Nowness from Ryan McGinley on Vimeo.

Grupa Metawera Marlena Niestro, Hodowla bezstresowa

za: Polskie rozgrzewanie berlińskiej chłodni

„Rozbiórka Żelaznej Kurtyny"; Wystawa otwarta 24.11.2011 w starej chłodni Berlina.

Artyści uczestniczący wystawie: Sylwester Ambroziak, Zbigniew Blukacz, Kazimierz Cieślik, Witosław Czerwonka, Marta Deskur, Grupa Metawera, Mikołaj Golema, Bożena Grzyb-Jarodzka, Ryszard Grzyb, Grzegorz Hańderek, Paweł Jarodzki, Alicja Jodko, Mariusz Jodko, Jerzy Kalina, Marek Kamieński, Jadwiga Kocur, Robert Konieczny, Jerzy Kosałka, Anna Krenz, Krzysztof Kula, Maciej Linttner, Roman Maciuszkiewicz, Lech Majewski, Marcin Mierzicki, Mateusz Okoński, Mariusz Pałka, Wojciech Puś, Andrzej Rerak, Daria Rozmarynowicz, Jacek Rykała, Łukasz Skąpski, Piotr Skiba, Lech Twardowski, Ireneusz Walczak, Henryk Waniek, Małgorzata Wielek-Mandrela, Ewa Zawadzka;

Żniwa

David Hammons

David Hammons 'Bliz-aard Ball Sale' (1983)

'The photos portraying Hammons with his neatly arranged rows of snowballs for sale are probably the most frequently reproduced images in the artist’s oeuvre. The piece has become iconic, the single ephemeral work – a work that is essentially about ephemerality – that has come to stand for his entire practice. As it comes down to us in documentation, it is a portrait of the artist as an anonymous and disreputable pedlar, an absurdist street hustler. Hammons’ notion of an artist includes a constant flirtation with notions of the illicit and the fraudulent – the ever-present suggestion that the whole business might be a scam. What, after all, could be more of a scam than selling snowballs in winter?' Steven Stern frieze.com

Kolejna rzecz do zrobienia. Sztuka musi mieć swoją własną logikę.

Inspirując się feminizmem E. Partum, zweryfikować własny.
Zaprosić do działania kilka kobiet. Np. 5. Zbudować Formy na nagość + lustro min. 10m x 10m
Na lustrze kręcić piruety, rozjechać lustro.


Pirouette, 1984, Galeria Dialog, Berlin

EWA PARTUM PIROUETTE 1984 collecta1 przez THEMYRYAN

przypadkowe zdjęcie poruszyło mnie

... do zrobienia performance w pracowni PDP.
przemiatać piach z jednej strony pracowni na drugą (> do okna i spod). działanie dokamerowe, z nieregularną możliwością widza.
skrupulatnie i zmieniać tempo.

goods of weight

Podczas Awarii moje video / performance dokamerowy. Fot. WK 
Podczas Awarii moje działanie żywe. Fot. lutyk.pl

kałuża się zerwała

autor k. borelowska mieszka tu

Tribute to Fangor

"

Pozornie ciężko jest odnaleźć punkt styku między artystami najmłodszego pokolenia i tuzami polskiego malarstwa, takimi jak Fangor. Mimo to wpisani w te same ramy akademickiego wychowania, parając się tym samym zawodem poszukują podobnych metod twórczych, ich myślenie o sztuce często jest sobie pokrewne. Forma, jako sposób manifestacji tego myślenia, staje się wyjściem dla prac młodych artystów, którzy uczestniczą w projekcie „Tribute to Fangor”.

(...)

Artyści w ramach Tribute to Fangor pokazują jak szeroki jest zakres wpływów legendy polskiego malarstwa. Od poczciwego dziadka, którego opowieści zawsze warto wysłuchać, po autorytet, człowieka, który określił stan posiadania polskiej sztuki.

"

Alek Hudzik

Już w sobotę 5 listopada o godz. 19.00 w galerii BWA Warszawa odbędzie się wernisaż projektu ArtBazaar „Tribute to Fangor”.

Tribute to Fangor: Agata Bieńkowska, Michał Chudzicki, Mikołaj Długosz, Kuba Dąbrowski, Przemek Dzienis, Maciej Landsberg, Sławomir Pawszak, Mateusz Sadowski, Paweł Sysiak, Małgorzata Szymankiewicz i Iza Tarasewicz. Tekst w katalogu: Alek Hudzik. Przygotowanie wystawy: Piotr Bazylko i Krzysztof Masiewicz.

www.tributetofangor.blogspot.com 

 Iza

Choi Xooang

http://choi-xooang/

Mikołaj Smoczyński

„Mikołaj Smoczyński retrospektywnie – Na granicy widzialnego”, Galeria Lipowa 13, Lublin, wystawa czynna do 23 października 2011.

Zdj. „Piramida”, fragment realizacji z Centrum Sztuki
Współczesnej Zamek Ujazdowski, 1993